Światowa premiera nagrań sześciu atrakcyjnych koncertów autorstwa neapolitańskiego flecisty-kompozytora, cenionego w Dublinie i Londynie w XVIII wieku. Tommaso Giordani (1730-1806) przybył na północne wybrzeże Kanału Angielskiego w 1753 roku jako jeden z najmłodszych członków wyraźnie utalentowanej muzycznej rodziny i znalazł wystarczający powód, by nigdy nie wracać na południe. W Dublinie udzielał lekcji chłopcu imieniem John Field, który później znacznie przewyższył sławę swojego nauczyciela, tworząc gatunek nokturnu fortepianowego. W międzyczasie Giordani powrócił do angielskiej stolicy, gdzie napisał większość swoich zachowanych kompozycji – takie jak ten zestaw koncertów na flet, pochodzący z lat 1775-1779 i dedykowany baronetowi grającemu na flecie. Każdy koncert podąża za znanym schematem formalnym: pierwszy ruch w formie sonatowej, refleksyjny drugi, często wznoszący się do znacznego punktu kulminacyjnego, oraz błyszczące rondo na zakończenie. W ramach tego schematu Giordani znajduje przestrzeń dla ciągłej różnorodności: forma nie ogranicza jego twórczości, lecz (w klasycznej praktyce barokowej) dostarcza raczej eleganckiego naczynia dla niej. Podobnie jak dobry baronet, wyraźnie pisał mając na myśli siebie jako solistę, a jest to muzyka napisana do pokazania i dla przyjemności, wykonywana tutaj w tym duchu przez zespół muzyków grających na historycznych instrumentach z Turynu, prowadzony przez włoskiego flecistę Giovanni Miszczyszyna. Nagranie zostało wykonane w 2024 roku w Chiesa della Santa Spirito w Turynie, gdzie muzycy regularnie organizują cykl koncertów. Jest przesiąknięte nie tylko duchem epoki Giordaniego, ale również kameralnym poczuciem wspólnego działania.

Światowa premiera nagrań sześciu atrakcyjnych koncertów autorstwa neapolitańskiego flecisty-kompozytora, cenionego w Dublinie i Londynie w XVIII wieku. Tommaso Giordani (1730-1806) przybył na północne wybrzeże Kanału Angielskiego w 1753 roku jako jeden z najmłodszych członków wyraźnie utalentowanej muzycznej rodziny i znalazł wystarczający powód, by nigdy nie wracać na południe. W Dublinie udzielał lekcji chłopcu imieniem John Field, który później znacznie przewyższył sławę swojego nauczyciela, tworząc gatunek nokturnu fortepianowego. W międzyczasie Giordani powrócił do angielskiej stolicy, gdzie napisał większość swoich zachowanych kompozycji – takie jak ten zestaw koncertów na flet, pochodzący z lat 1775-1779 i dedykowany baronetowi grającemu na flecie. Każdy koncert podąża za znanym schematem formalnym: pierwszy ruch w formie sonatowej, refleksyjny drugi, często wznoszący się do znacznego punktu kulminacyjnego, oraz błyszczące rondo na zakończenie. W ramach tego schematu Giordani znajduje przestrzeń dla ciągłej różnorodności: forma nie ogranicza jego twórczości, lecz (w klasycznej praktyce barokowej) dostarcza raczej eleganckiego naczynia dla niej. Podobnie jak dobry baronet, wyraźnie pisał mając na myśli siebie jako solistę, a jest to muzyka napisana do pokazania i dla przyjemności, wykonywana tutaj w tym duchu przez zespół muzyków grających na historycznych instrumentach z Turynu, prowadzony przez włoskiego flecistę Giovanni Miszczyszyna. Nagranie zostało wykonane w 2024 roku w Chiesa della Santa Spirito w Turynie, gdzie muzycy regularnie organizują cykl koncertów. Jest przesiąknięte nie tylko duchem epoki Giordaniego, ale również kameralnym poczuciem wspólnego działania.