Jeden z najważniejszych polskich zespołów rockowych i bezsprzeczni ulubieńcy bywalców Pol'and'Rock Festival. Coma wystąpiła na 30. edycji Najpiękniejszego Festiwalu Świata i porwała za sobą prawdziwe tłumy. Jurek o płycie Comy: Koncert Comy na 30. Pol’and’Rock Festival w 2024 roku był pierwszym, który zespół obiecał za "próg wyborczy". Mówiąc najkrócej, członkowie kapeli postawili warunek, że jeśli obywatele popędzą na wybory i na wyborach tych będzie nas więcej niż 62%, to oni w nagrodę wrócą na scenę. Obywatele próg osiągnęli, a my, nie czekając ani chwili, zaprosiliśmy Piotrka Roguckiego i jego ekipę do nas, na Najpiękniejszy Festiwal Świata. Oni zaproszenie przyjęli, obietnicę zrealizowali i pyknęli z rozmachem kilka koncertów, aby Wam najnormalniej w świecie podziękować. Nawet gdyby Coma miała grać co roku, w kółko, obiecując coś za coś, to zawsze ich koncerty będą magiczne – będzie to zabierające w podróż widowisko, z mocą dźwięków, które ogarniają całą festiwalową przestrzeń. Powrót miał być jednorazowy, ale – jak się okazało – na szczęście już nie musimy przekraczać żadnych progów, aby Coma znów ruszyła w trasę, pokazując, że jest w swojej koncertowej wyobraźni krok dalej niż inni. Wracając do naszej festiwalowej czwórki, czyli pierwszego z czterech koncertów w 2024 roku, to Coma po raz kolejny ściągnęła pod Dużą Sceną tłumy, aby dać z siebie absolutnie wszystko, czego dowodem jest to nasze potężne wydawnictwo.

Było tak. Michał Wiśniewski wysłał płytę na eliminacje jako Ich Troje. Ekipa eliminacyjna, czyli my, muzyczne mądrale, nie potraktowaliśmy tego poważnie. Najnormalniej w świecie nie do końca wzięliśmy prawdziwość zgłoszenia na tapetę, a później to tak trochę z muzyczną mądrością w tle pomyśleliśmy sobie, że Najpiękniejszy Festiwal Świata nie jest miejscem najlepszym dla Michała Wiśniewskiego. I obudziliśmy się dopiero wtedy, kiedy sam Michał Wiśniewski zapytany o to jak odebrał niezakwalifikowanie się do eliminacji przyjął postawę, która mnie najnormalniej w świecie wzruszyła. Nie napiął się, nie strzelił focha, nie był w odróżnieniu od nas muzyczną mądralą, przyjął to z pokorą, przyznając się do kilku innych momentów jego muzycznej kariery gdzie szanowne jury nie dało jemu i Ich Troje żadnej szansy. Wtedy potrafię zadziałać szybko, samodzielnie i wziąć na klatę całą odpowiedzialność za poczynione kroki. Tymi był telefon do Dzikiego, który kumpluje się z Michałem i który uprzedził go, że będę dzwonił. Zadzwoniłem i w krótkich słowach zaprosiłem Michała na Festiwal, aby zagrał na małej scenie. W sumie jestem prezesem i kierownikiem, więc drugi telefon był do Bartka gdzie zakomunikowałem – „Michał gra na Festiwalu 2 sierpnia, ustaw mu czas, a ja to zakomunikuję”. O dyskusji jaka wybuchła w internecie pisać nie będę, bo odwiecznie taka sama, czyli najwięcej o Festiwalu wiedzą ci, którzy albo na nim nie byli nigdy, albo kiedyś, w zamierzchłych czasach, kiedy jeszcze nikt w domu nie marudził, mąż lub żona, aby ponownie na niego pojechać. Były też głosy pełne radosnej euforii. A jakie były fakty? Mała scena dosłownie pękła w szwach, mrowie ludzi jakich świat nie widział na naszym Festiwalu na drugiej scenie. No może kiedy Majka Jeżowska zawitała do nas w Kostrzynie. Profesjonalnie, z każdym centymetrem zawodowego show Michał zaprezentował siebie, swoją kapelę, swój repertuar. Odśpiewany od deski do deski, bo to taki Festiwal. My go organizujemy, my go tworzymy, bo musimy wszystko, aby go zorganizować zdobyć. Takie dwa bieguny muzycznego bytu okazują się najbardziej tworzące klimat Najpiękniejszego Festiwalu Świata. Takie nieoczywistości, które nam, muzycznym mądralom, dały pstryczek w nos. I słusznie! A ja życzę wszystkim słuchającym tego koncertu, wszystkim, którzy wraz z nami współtworzą Najpiękniejszy Festiwal Świata żadnych, ale to żadnych muzycznych furtek w głowie. Żadnych zamków obwarowanych jedynymi słusznymi dźwiękami. Miejmy głowy otwarte, bawmy się samym muzycznym zbiegowiskiem, dobrym nastrojem, dobrą zabawą, fantastycznym byciem wśród ludzi. Michał i Ich Troje potwierdził, że słowo Najpiękniejszy Festiwal Świata jest prawdziwe od pierwszej do ostatniej litery prawdziwe i zobowiązuje nas do jeszcze większych szaleństw i otwartości na każdy ton każdej muzyki. Tu wszystko jest możliwe.