SOWA OPAC : Katalog centralny WBP w Opolu

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Kara dosięgnie każdego / Monika Koszewska. - Wydanie pierwsze. - Sopot : Wydawnictwo 1 Punkt sp. z o.o., 2022. - 416, [5] stron ; 20 cm.

Autor

Koszewska Monika Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Marcin Kowalski (postać fikcyjna) Kobieta Ludzie bogaci Przedsiębiorcy i przedsiębiorczynie Sieroty Spadek Śmierć Tajemnica

Gatunek

Kryminał Powieść

Instytucja

1 Punkt Wydawnictwo

Na grzebiecie oznaczenie tomu: 2. Na okładce: Prawdziwe historie!

Kontynuacja cyklu z Marcinem Kowalskim, cz. 1. pt.: Niewinni nie ponoszą kary.

Kara dosięgnie każdego to ciąg dalszy opowieści o Marcinie Kowalskim, 36-letnim biznesmenie, który firmę i duży majątek odziedziczył po zmarłym w wyniku wypadku samochodowego Wiktorze Zatorskim. Czy chłopak z bidula, w dzieciństwie wykorzystywany seksualnie przez swojego wychowawcę, poradzi sobie w pracy, życiu osobistym i rodzinnym? Czy nadal będzie wymierzał sprawiedliwość eliminując z tego świata trutniów, a może zmieni taktykę, żeby nie utracić tego, co udało się mu już osiągnąć? Czym w tej powieści zaskoczy nas Monika Koszewska?

Akcja książki rozgrywa się w 2022 roku, więc będzie mowa o wojnie na Ukrainie, o inflacji, podwyżce stóp procentowych, brakach w zatrudnieniu, sposobach na przetrwanie i geopolityce. W otoczeniu Marcina pojawią się kobiety starsze, którym tradycyjnie pomaga i młodsze, które go intrygują, szantażują i próbują zawłaszczyć. Jak przystało na powieść z wątkiem kryminalnym nie obędzie się bez mrocznych zagadek i krew też się poleje. W kręgu powieściowych bohaterów pojawią się też osoby znane w środowisku prawniczym, telewizyjnym i artystycznym. Ogólnie dużo się tu dzieje i szkoda byłoby to przegapić. Marcel pobladł, wyglądał jakby ktoś posypał mu twarz mąką. Chwycił mnie za rękę, tak jak wtedy, gdy byliśmy dziećmi i było nam bardzo źle. Ja udawałem twardziela, a on od czasu do czasu, jak nie było innych chłopaków, chlipał do poduszki. Wtedy podchodziłem do niego, a on łapał mnie za rękę i szeptał: - Dobrze, że mamy siebie. Kiedy zabijałem Wacława, przeszła mi przez głowę myśl, że robię to też dla niego, tego chłopaka, który we mnie wierzył, ufał mi i trzymał się jakoś, bo wiedział, że ma mnie. Jakbym miał znów kogoś zabić, żeby mu pomóc, nie zastanawiałbym się ani sekundy.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 388498 (1 egz.)