Stulecie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia zbiega się z setna rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości. To doskonały moment na to, by przyjrzeć się, jak na przestrzeni burzliwych dekad ewoluowały pomysły na pomoc i aktywizacjęosób bezrobotnych.

Celem publikacji jest zaprezentowanie potencjału publicznych służb zatrudnienia na tle ich historycznych doświadczeń.

Prezentowana książka pt. „Deinstytucjonalizacja w polityce społecznej : szanse i zagrożenia” jest jedną z pierwszych w Polsce prób uchwycenia zagadnienia alternatywnej do głównego nurtu organizacji usług społecznych, które miałyby mieć w przyszłości mniej zinstytucjonalizowany, a bardziej środowiskowy i domowy charakter.

Temat wymaga analizy z kilku ważnych powodów. Po pierwsze, po ponad 30 latach od początku transformacji w Polsce, w których to dominowało nastawienie na twarde elementy modernizacji - głównie inwestycje w infrastrukturę, przyszedł czas na refleksję jak uzupełnić programy dalszych reform o miękkie elementy modernizacji związane przede wszystkim z rozwojem usług społecznych oraz infrastruktury społecznej. Po drugie temat deinstytucjonalizacji usług społecznych jest ważny z punktu widzenia coraz większej potrzeby podzielenia się odpowiedzialnością za realizację zadań społecznych na szczeblach lokalnych z różnymi interesariuszami, w tym z organizacjami pozarządowymi i podmiotami ekonomii społecznej, a także z podmiotami wyznaniowymi oraz sektorem nieformalnym, w ramach których można także rozwijać szereg usług opiekuńczych, pielęgnacyjnych, wspierających i innych. Po trzecie, temat deinstytucjonalizacji wpisuje się w aktualny dyskurs dotyczący nowej agendy unijnej na lata 2021-2027, gdzie Unia Europejska chce przeznaczyć na rozwój usług społecznych i deinstytucjonalizację znaczne środki Europejskiego Funduszu Społecznego. Dyskurs ten przekłada się na powstawanie polskiej Strategii rozwoju usług społecznych do roku 2035 w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej. Dokument ten będzie stanowił ważny wektor, kierunkujący działania resortu i innych podmiotów na wiele najbliższych lat. Po czwarte wreszcie temat deinstytucjonalizacji jest ważny w kontekście konieczności zredefiniowania kompetencji kadr systemu pomocy społecznej w Polsce, czy szerzej lokalnej polityki społecznej i kreacji nowych profesji społecznych, które będą niezbędne aby odpowiadać na potrzeby i wyzwania socjalne przyszłości.

Prezentowana książka, która jest jedną z pierwszych publikacji otwierającą dyskurs dotyczący deinstytucjonalizacji, posiada w treści jeszcze wiele luk i niedoskonałości, ale jest próbą uchwycenia stanu wiedzy na ten moment, tak aby rozpocząć bardziej pogłębione prace i analizy, potrzebne w niedalekiej przyszłości. Publikacja powinna zainteresować tych wszystkich, którzy przymierzają się do kreacji nowych lokalnych usług społecznych, szczególnie usług mających bardziej zdeinstytucjonalizowany charakter.

Informacje zawarte w niniejszej publikacji pomogą kobietom pragnącym pogodzić obowiązki macierzyńskie z aktywnością zawodową wybrać najbardziej odpowiednią formę pracy - powinny także pomóc w często trudnym zadaniu przekonania pracodawcy o korzyściach płynących z elastycznego zatrudnienia.