„Ekonomia neoklasyczna: fałszywy paradygmat” zabiera nas do świata „heretyków”, jak nazwał ich John Maynard Keynes. Razem z Keenem poznajemy bogatą tradycję ekonomicznych myślicieli, od Karola Marksa do Hymana Minsky’ego. Neoklasyczna ekonomia zawsze miała wielu krytyków. Mimo to, ta szkoła myślenia utrzymała się dzięki mocnym powiązaniom instytucjonalnym, a nie sile swoich argumentów.

Według Keena, ortodoksyjna ekonomia ignoruje większość krytycznych głosów. Prace takich ekonomistów jak Piero Sraffa, Joan Robinson, czy Augusto Graziani są rzadko omawiane w standardowych kursach ekonomii. Keen twierdzi, że ekonomia musi zmienić swój paradygmat. Jeśli ekonomiści nadal będą trzymać się statycznych modeli, grozi nam kolejny wielki kryzys.

„Ekonomia neoklasyczna: fałszywy paradygmat” proponuje otwarcie na alternatywne szkoły myślenia. Te szkoły widzą kapitalizm jako dynamiczny, niestabilny system, gdzie kredyt i dług mają kluczowe znaczenie. Jego zdaniem to bardziej realistyczne podejście, które może pomóc uniknąć kolejnej katastrofy gospodarczej.

„Mit deficytu” to genialna eksploracja nowoczesnej teorii monetarnej (MMT) autorstwa Stephanie Kelton. Całkowicie zmienia nasze rozumienie, jak najlepiej radzić sobie z kluczowymi problemami, począwszy od ubóstwa i nierówności, po tworzenie miejsc pracy, rozszerzanie dostępu do opieki zdrowotnej, zmianę klimatu i budowanie trwałej infrastruktury.

Każda ambitna propozycja jednak nieuchronnie napotyka na pytanie, skąd wziąć na to pieniądze, zakorzenione w mitach o deficytach, które nas jako kraj powstrzymują. Kelton obala mity, które powstrzymują nas od działania: że rząd federalny powinien budżetować jak gospodarstwo domowe, że deficyty zaszkodzą kolejnym pokoleniom, wypierają prywatne inwestycje i podważają długoterminowy wzrost oraz że świadczenia społeczne prowadzą nas ku poważnemu kryzysowi fiskalnemu.

MMT, jak pokazuje „Mit deficytu” Kelton, przesuwa teren dyskusji z wąskich pytań budżetowych na szersze korzyści ekonomiczne i społeczne. Dzięki ważnym nowym sposobom rozumienia pieniędzy, podatków i krytycznej roli wydatków deficytowych, MMT redefiniuje, jak odpowiedzialnie korzystać z naszych zasobów, aby zmaksymalizować nasz potencjał jako społeczeństwa. MMT daje nam moc, by wyobrazić sobie nową politykę i nową gospodarkę oraz przejść od narracji niedoboru do narracji możliwości.